[فعل]

تَبَاعَدَ

فعل ناگذر

1 دور شدن دوری کردن

  • 1.تَبَاعَدَ أَحَدُهُمَا عَنِ الآخَر.
    یکی از آن‌‌ها از دیگری دور شد.
  • 2.تَبَاعَدَ عَنْ كُلِّ مَكْرُوهٍ وَ إِثْمٍ.
    او از هرگونه شر و گناه دوری کرد.
  • 3.زُمَلَائِي الأَعِزَّاء تَعَاوَنُوا وَلَا تَتَبَاعَدُوا.
    هم‌کلاسی‌های عزیزم با هم همکاری کنید و دوری نکنید.
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان