[اسم]

صَبِيّ

قابل شمارش مذکر
[جمع: الصِّبْيَان]

1 کودک پسر

  • 1.فِي الصَّفِّ عِشْرُونَ صَبِيّاً.
    بیست پسر در کلاس هستند.
  • 2.وُلِدَ فِي مَمْلَكَةِ السُّوَيد صَبِيٌّ سُمِّيَ "أَلْفِرِد نُوبِل".
    در کشور سوئد پسری متولد شد که "آلفرد نوبل" نامیده شد.
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان