[فعل]

نَطَقَ

فعل گذرا

1 بر زبان آوردن صحبت کردن

  • 1.كَأَنَّ الطِّفْلَ يُرِيدُ أَنْ يَنْطِقَ.
    گویی آن کودک می‌خواهد صحبت کند.
  • 2.نَطَقَهَا العَرَبُ وَفْقاً لِأَلْسِنَتِهِم.
    عرب‌ها آن را مطابق با زبان خودشان بر زبان آوردند.
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان