[فعل]

وَافَقَ

فعل ناگذر

1 موافقت کردن

  • 1.هَذَا هُوَ رَأْيِي. أَلَا تُوَافِقُنِي فِيهِ؟
    این نظر من است. آیا با آن موافقت نمی‌کنید؟
  • 2.وَافَقَ المُعَلِّمُ عَلَى طَلَبِهِ.
    معلم با درخواست او موافقت کرد.
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان