[صفت]

bleich

/ˈblaɪ̯ç/
قابل مقایسه
[حالت تفضیلی: bleicher] [حالت عالی: bleichsten]

1 رنگ‌پریده

  • 1.Der Junge wurde bleich, als er die Spinne sah.
    1. رنگ پسربچه پرید وقتی‌که عنکبوت را دید.
  • 2.ein bleiches Gesicht
    2. چهره‌ای رنگ‌پریده
تصاویر
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان