[فعل]

untergehen

/ˈʊntɐˌɡeːən/

فعل ناگذر

[گذشته: ging unter] [گذشته: ging unter] [گذشته کامل: untergegangen] [فعل کمکی: haben ]

1 غرق شدن

1.Als die Titanic einen Eisberg rammte, ging sie unter.

1. بعد از آنکه تایتانیک با کوه یخی برخورد کرد، غرق شد.
2.Nach dem Zusammenstoß ging das kleinere Schiff langsam unter.

2. بعد از تصادف کشتی کوچک به آرامی غرق شد.