[فعل]

zerbrechen

/ʦɛɐ̯ˈbʀɛçn̩/

فعل بی قاعده فعل گذرا و ناگذر

[گذشته: zerbrach] [گذشته: zerbrach] [گذشته کامل: zerbrochen] [فعل کمکی: haben ]

1 شکستن خرد شدن

1.Die Vase fiel vom Regal und zerbrach.

1. گلدان از روی قفسه افتاد و شکست.
2.Ich habe aus Versehen eine Tasse zerbrochen.

2. من اشتباهی یک فنجان را شکستم.