[فعل]

zerplatzen

/t͡sɛɐ̯ˈplat͡sən/
فعل بی قاعده فعل ناگذر
[گذشته: zerplatzte] [گذشته: zerplatzte] [گذشته کامل: zerplatzt] [فعل کمکی: sein ]
صرف فعل

1 ترکیدن خرد شدن

مترادف و متضاد auseinanderplatzen explodieren
  • 1.Der Ballon zerplatzte mit einem lauten Knall.
    1. بادکنک با صدایی بلند ترکید.
  • 2.Die Glasscheibe hat den Druck nicht ausgehalten und ist zerplatzt.
    2. ورق شیشه فشار را تحمل نکرد و خرد شد.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان