[فعل]

zweifeln

/ˈʦvaɪ̯fl̩n/

فعل ناگذر

[گذشته: zweifelte] [گذشته: zweifelte] [گذشته کامل: gezweifelt] [فعل کمکی: haben ]

1 تردید داشتن شک داشتن

1.Ich zweifle nicht daran, dass Sie recht haben.

1. من تردید ندارم که تو حق داری.
2.Ich zweifle und kann mich nicht entscheiden.

2. من تردید دارم و نمی توانم تصمیم بگیرم.