[صفت]

habitual

/ˌaβitwˈal/

قابل مقایسه

[حالت مونث: habitual] [جمع مونث: habituales] [جمع مذکر: habituales]

1 مکرر پیوسته، مداوم، همیشگی

1.Nos recibió con su habitual cortesía.

1. او با ادب همیشگی‌اش از ما استقبال کرد.