[فعل]

s'évanouir

/evanwiʀ/

فعل بازتابی

[گذشته کامل: évanoui] [حالت وصفی: évanouissant] [فعل کمکی: être ]

1 غش کردن از حال رفتن، بیهوش شدن

1.Elle s'est évanouie à l'annonce du décès de son mari.

1. او به هنگام (شنیدن) خبر فوت همسرش غش کرد.
2.Il faisait si chaud dans le bus que l'un des passagers s'est évanoui.

2. آنقدر هوا در اتوبوس گرم بود که یکی از مسافران از حال رفت.