[فعل]

blaguer

/blage/

فعل ناگذر

[گذشته کامل: blagué] [حالت وصفی: blaguant] [فعل کمکی: avoir ]

1 مسخره بازی درآوردن

1.Etienne blague continuellement pour faire rire ses amis.

1. "اتین" برای خنداندن دوستانش مرتبا مسخره بازی درمی‌آورد.
2.Je croyais qu'il était sérieux, mais il ne faisait que blaguer.

2. فکر می‌کردم که او جدی بود اما فقط مسخره بازی درمی‌آورد.