[فعل]

côtoyer

/kotwaje/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: côtoyé] [حالت وصفی: côtoyant] [فعل کمکی: avoir ]

1 قاطی شدن نزدیک شدن (به کسی یا چیزی)

1.Elle côtoie beaucoup d'artistes.

1. او خیلی با هنرمندان قاطی می‌شود.
2.Son métier lui permet de côtoyer des stars.

2. شغلش به او این امکان را میدهد که به ستاره‌ها نزدیک شود.