[فعل]

cajoler

/kaʒɔle/

فعل گذرا

[گذشته کامل: cajolé] [حالت وصفی: cajolant] [فعل کمکی: avoir ]

1 ناز و نوازش کردن (بچه)

1.J'ai vu une mère qui cajolait son bébé.

1. مادری را دیدم که کودکش را نوازش میکرد.
2.Les mères cajolent souvent les enfants pour les endormir.

2. مادرها اغلب بچه‌ها را برای خواباندنشان ناز و نوازش می‌کنند.