[اسم]

l'emprisonnement

/ɑ̃pʀizɔnmɑ̃/
قابل شمارش مذکر

1 حبس (عمل) زندانی کردن

  • 1.En avouant sa culpabilité, il a évité l'emprisonnement.
    1. با اعتراف کردن به گناهش [تقصیرش] او از حبس (شدنش) جلوگیری کرد.
  • 2.Il est condamné à huit ans d'emprisonnement.
    2. او به 8 سال حبس محکوم شد.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان