[فعل]

fonder

/fɔ̃de/
فعل گذرا
[گذشته کامل: fondé] [حالت وصفی: fondant] [فعل کمکی: avoir ]
صرف فعل

1 بر پایه (چیزی) بودن بر پایه (چیزی) بنا کردن

  • 1.Il fonde son pouvoir sur la force.
    1. او قدرتش را بر پایه‌ی زور بنا می‌کند.
  • 2.Le témoin a fondé sa déclaration sur des faits.
    2. اظهارات شاهد بر پایه‌ی حقایق بود.

2 تاسیس کردن ایجاد کردن، بنیان نهادن

  • 1.Elle a fondé son entreprise toute seule.
    1. او شرکتش را به تنهایی بنیان نهاد.
  • 2.Mon père a fondé une association l'année dernière.
    2. پدرم سال گذشته یک شرکت تاسیس کرد.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان