[فعل]

percer

/pɛʀse/
فعل بی قاعده فعل گذرا
[گذشته کامل: percé] [حالت وصفی: perçant] [فعل کمکی: avoir ]
صرف فعل

1 پی بردن فهمیدن

  • 1.Le détective a réussi à percer le mystère.
    1. کاراگاه موفق شد به راز [معما] پی ببرد.

2 سوراخ کردن

  • 1.percer un mur à l'aide d'un outil
    1. دیواری را با کمک ابزاری سوراخ کردن
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان