[فعل]

pratiquer

/pʀatike/

فعل گذرا

[گذشته کامل: pratiqué] [حالت وصفی: pratiquant] [فعل کمکی: avoir ]

1 انجام دادن

1.Il faut pratiquer un sport au moins.

1. باید حداقل یک ورزشی انجام داد.
2.La théorie ne suffit pas, il faut pratiquer.

2. تئوری کافی نیست، باید انجام داد.