[فعل]

secourir

/s(ə)kuʀiʀ/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: secouru] [حالت وصفی: secourant] [فعل کمکی: avoir ]

1 کمک کردن یاری کردن

1.Le maître-nageur a secouru ce touriste.

1. غریق نجات این توریست را کمک کرد.
2.Les pompiers ont secouru ces personnes.

2. آتش‌نشان‌ها به این افراد کمک کردند.