[فعل]

taquiner

/takine/

فعل گذرا

[گذشته کامل: taquiné] [حالت وصفی: taquinant] [فعل کمکی: avoir ]

1 دست انداختن اذیت کردن، مسخره کردن

1.Éric taquine toujours sa sœur.

1. "اریک" همیشه خواهرش را دست می‌اندازد.
2.Ma sœur aime me taquiner, mais cela ne me dérange pas.

2. خواهرم دوست دارد من را دست بیاندازد، اما این (موضوع) من را ناراحت نمی‌کند.