[فعل]

kabul etmek

/kabˈʊɫ ɛtmˈɛc/
فعل گذرا
صرف فعل

1 قبول کردن پذیرفتن

  • 1.Onun teklifini kabul ettin mi?
    1. پیشنهاد او را قبول کردی؟
  • 2.Tom ve ben sırayla araba sürmeyi kabul ettik.
    2. تام و من قبول کردیم نوبتی رانندگی کنیم.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان