[اسم]

أَمِير

قابل شمارش مذکر

[جمع: أُمَرَاء]

1 فرمانده

1.العَدْلُ حَسَنٌ وَلَكِنْ فِي الأُمَرَاءِ أَحْسَنُ.

عدالت نیکو است، ولی در فرماندهان نیکوتر است.
2.كَانَ أَمِيرٌ كَبِير فِي لُبْنَان.

او فرمانده بزرگی در لبنان بود.