1 . ستم کردن
[فعل]

ظَلَمَ

فعل گذرا

1 ستم کردن

  • 1.هُوَ يَظْلِمُ النَّاسَ.
    او به مردم ستم می‌کند.
  • 2.يَعْتَقِدُ مُحَمَّد أَنَّ الأُسْتَاذَ يَظْلِمُهُ.
    محمد گمان‌ می‌کند که استاد به او ستم می‌کند.
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان