[فعل]

عَوَّدَ

فعل گذرا

1 عادت دادن

1.عَوِّد أُذُنَكَ حُسْنَ الإِسْتِمَاع.

گوش خود را به شنیدن سخن‌های نیک عاده بده.
2.عَوِّدْ لِسَانَكَ لِينَ الكَلَامِ.

زبانت را به نرمی سخن عادت بده.
3.عَوَّدَتْنِي وَالِدَتِي النُّهُوضَ بَاكِراً.

مادرم من را به زود بیدارشدن عادت داد.