[فعل]

aufhalten

/ˈaʊ̯fhaltən/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: hielt auf] [گذشته: hielt auf] [گذشته کامل: aufgehalten] [فعل کمکی: haben ]

1 باز نگه داشتن

1.Darf ich Ihnen die Tür aufhalten?

1. اجازه هست برای شما در را باز نگه دارم؟
2.Sie hielt der Kundin die Tür auf.

2. او در را برای مشتری باز نگه داشت.

2 ماندن در جایی ماندن، اقامت کردن (sich aufhalten)

1.Wo hält er sich gerade auf? – In München.

1. او کجا مانده‌است؟ - در مونیخ.

تصاویر

کلمات نزدیک

دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان