[فعل]

aufwecken

/ˈaʊ̯fˌvɛkn̩/

فعل گذرا

[گذشته: weckte auf] [گذشته: weckte auf] [گذشته کامل: aufgeweckt] [فعل کمکی: haben ]

1 بیدار کردن

1.Sprich leise, du weckst sonst das Baby auf!

1. آرام صحبت کن، وگرنه بچه را بیدار می کنی!