[اسم]

die Eigenschaft

/ˈaɪ̯ɡn̩ʃaft/

قابل شمارش مونث

[جمع: Eigenschaften] [ملکی: Eigenschaft]

1 خصوصیت مشخصه

1.Freundlichkeit ist die beste Eigenschaft meines Bruders

1. صمیمیت، بهترین مشخصه برادر من است.
2.Sie ist faul, dumm und unfreundlich. - Hat sie denn gar keine guten Eigenschaften?

2. او تنبل، احمق و بداخلاق است. - آیا او هیچ خصوصیت خوبی هم دارد؟