1 . خصوصیت
[اسم]

die Eigenschaft

/ˈaɪ̯ɡn̩ʃaft/
قابل شمارش مونث
[جمع: Eigenschaften] [ملکی: Eigenschaft]

1 خصوصیت مشخصه

  • 1.Freundlichkeit ist die beste Eigenschaft meines Bruders
    1. صمیمیت، بهترین مشخصه برادر من است.
  • 2.Sie ist faul, dumm und unfreundlich. - Hat sie denn gar keine guten Eigenschaften?
    2. او تنبل، احمق و بداخلاق است. - آیا او هیچ خصوصیت خوبی هم دارد؟
تصاویر
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان