[فعل]

to abdicate

/ˈæbdəˌkeɪt/

فعل گذرا و ناگذر

[گذشته: abdicated] [گذشته: abdicated] [گذشته کامل: abdicated]

مشاهده در دیکشنری تصویری

1 کناره گیری کردن (قدرت یا سلطنت) استعفا کردن، صرف نظر کردن

مترادف و متضاد quit resign step down keep maintain

1.He abdicated in favour of his son.

1. او به نفع پسرش (از قدرت) کناره گیری کرد.
2.The appeals judge has abdicated his responsibility to review the findings of the high court.

2. قاضی تجدید نظر [استیناف] از مسئولیت خود برای بررسی یافته های دادگاه عالی استعفا کرد [صرف نظر کرد].