[فعل]

to afflict

/əˈflɪkt/

فعل گذرا

[گذشته: afflicted] [گذشته: afflicted] [گذشته کامل: afflicted]

مشاهده در دیکشنری تصویری

1 مبتلا کردن دامنگیر کردن، پریشان کردن

مترادف و متضاد distress trouble

1.About 40% of the country's population is afflicted with the disease.

1. حدود 40% از جمعیت کشور مبتلا به این بیماری شده اند.
2.the many problems that afflict the unemployed

2. مشکلات فراوانی که بیکاران را پریشان کرده است