[فعل]

to cope

/koʊp/

فعل ناگذر

[گذشته: coped] [گذشته: coped] [گذشته کامل: coped]

مشاهده در دیکشنری تصویری

1 از پس (چیزی یا کسی) برآمدن تحمل کردن، ساختن (با وضع و ...)

مترادف و متضاد endure handle manage

1.Desert plants are adapted to cope with extreme heat.

1. گیاهان بیابانی خودشان را وفق داده‌اند تا گرمای شدید را تحمل کنند.
2.He wasn't able to cope with the stresses and strains of the job.

2. او نتوانست از پس استرس و فشارهای شغل بر آید.