1 رسوایی فضاحت، افتضاح

معادل ها در دیکشنری فارسی: آبروریزی افتضاح بی‌آبرویی خفت رسوایی ننگ عار فضاحت

مترادف و متضاد shame

1.He brought disgrace on the whole team.

1. او رسوایی بر سر تمام (افراد) تیم آورد.
2.The park is really a disgrace.

2. آن پارک افتضاحی است.
3.They were sent home in disgrace.

3. آنها با فضاحت به خانه فرستاده شده بودند.

[فعل]

to disgrace

/dɪsˈgreɪs/

فعل گذرا

[گذشته: disgraced] [گذشته: disgraced] [گذشته کامل: disgraced]

معادل ها در دیکشنری فارسی: آبروی کسی را بردن آبروریزی کردن بدنام کردن رسوا کردن روسیاه کردن مفتضح کردن