[فعل]

to endure

/ɛnˈdjʊr/

فعل گذرا و ناگذر

[گذشته: endured] [گذشته: endured] [گذشته کامل: endured]

مشاهده در دیکشنری تصویری

1 تحمل کردن تاب آوردن

معادل ها در دیکشنری فارسی: استقامت کردن تاب آوردن تحمل کردن مماشات کردن طاقت آوردن متحمل شدن

formal

مترادف و متضاد bear cope with experience suffer undergo

1.Dr. Hardy was confident he could endure the hardships of space travel.

1. "دکتر هاردی" مطمئن بود که می‌تواند سختی‌های سفر فضایی را تحمل کند.
2.How can you endure such disrespect?

2. چطور می‌توانی اینچنین بی‌احترامی‌هایی را تحمل کنی؟
3.The valiant officer endured serious burns on September 11th.

3. افسر شجاع سوختگی‌های شدیدی را در روز 11 سپتامبر متحمل شد.