[فعل]

to stand up to

/stænd ʌp tuː/

فعل گذرا

[گذشته: stood up to] [گذشته: stood up to] [گذشته کامل: stood up to]

1 جلو کسی ایستادن ایستادگی و مقاومت کردن در برابر

1.He wasn't afraid to stand up to bullies.

1. او از جلوی قلدرها ایستادن نمی‌ترسد.
2.Milly alone was brave enough to stand up to her.

2. "میلی" به‌تنهایی آن‌قدر شجاع بود که جلوی او بایستد.