1.Whenever I talk in front of an audience, I get tongue-tied.
1.
هر وقت در مقابل جمعیت صحبت می‌کنم، ناتوان در تکلم می‌شوم [زبانم بند می‌آید].
توضیحاتی در رابطه با tongue-tied
صفت tongue-tied به معنای عدم توانایی سخن گفتن به طور قابل فهم است. یعنی یک فرد به هر دلیلی (ترس، اضطراب و ...) در زمان و مکانی بخصوص زبانش بند می‌آید. مثلا به هنگام سخنرانی در مقابل جمعیتی از شنوندگان.