[فعل]

castigar

/kˌastiɣˈaɾ/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: castigué] [حال: castigo] [گذشته: castigué] [گذشته کامل: castigado]

1 تنبیه کردن مجازات کردن

1.Lo van a castigar por un crimen que no cometió.

1. می‌خواهند او را برای جرمی مجازات کنند که مرتکب نشده‌است.