1 . واگذار کردن
[فعل]

encargar

/ˌɛnkaɾɣˈaɾ/
فعل بی قاعده فعل گذرا
[گذشته: encargué] [حال: encargo] [گذشته: encargué] [گذشته کامل: encargado]
صرف فعل

1 واگذار کردن محول کردن، سپردن

  • 1.El jefe le encargó a ella el proyecto.
    1. مدیر پروژه را به او واگذار کرد.
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان