[اسم]

l'autorité

/ɔtɔʀite/

قابل شمارش مونث

1 قدرت اقتدار، نفوذ

1.Le maire a exercé son autorité.

1. شهردار نفوذش را نشان داد.
2.Le professeur a affirmé son autorité dans la salle de classe.

2. استاد قدرتش را در سالن کلاس اثبات کرد.