[فعل]

balbutier

/balbysjˈe/

فعل گذرا

[گذشته کامل: balbutié] [حالت وصفی: balbutiant] [فعل کمکی: avoir ]

1 لکنت زبان داشتن لکنت داشتن، به لکنت افتادن

1.J'hésite à chaque mot, je me trouble, je balbutie.

1. سر هر کلمه شک می‌کنم، خودم را به دردسر می‌اندازم و به لکنت می‌افتم.

1.Ces sciences commençantes, ces sciences où l'hypothèse balbutie.

1. این علوم شروع شده‌اند، این علومی که تئوری‌هایش در ابتدای راه هستند.