[صفت]

confus

/kɔ̃fy/

قابل مقایسه

[حالت مونث: confuse] [جمع مونث: confuses] [جمع مذکر: confus]

1 گیج آشفته، سردرگم

1.Elle était confuse d'avoir commis une telle erreur.

1. او آشفته بود که چنین اشتباهی انجام داده بود.
2.L'étudiant était confus et ne pouvait prononcer un mot.

2. دانشجو گیج بود و نمی‌توانست یک کلمه را تلفظ کند.