[صفت]

débraillé

/debʀɑje/

قابل مقایسه

1 نامرتب شلخته

1.Il arrivait au bureau débraillé.

1. او شلخته به دفتر رسید.
2.L'adolescent débraillé s'était transformé en jeune homme élégant.

2. نوجوان نامرتب به مرد جوان شیک‌‌پوشی تبدیل شده بود.