[فعل]

enfreindre

/ɑ̃fʀɛ̃dʀ/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: enfreint] [حالت وصفی: enfreignant] [فعل کمکی: avoir ]

1 نقض کردن زیر پا گذاشتن

1.Il ne faut pas enfreindre les lois.

1. نباید قوانین را نقض کرد.
2.La société n'a enfreint aucune loi.

2. شرکت هیچ قانونی را زیر پا نگذاشته است.