[فعل]

figurer

/fiɡyʁˈe/

فعل گذرا

[گذشته کامل: figuré] [حالت وصفی: figurant] [فعل کمکی: avoir ]

1 نشان دادن نمایش دادن

1.Figurer des montagnes sur une carte par des hachures.

1. روی نقشه با هاشور کوهستان را نشان دادن

2 به تصویر درآوردن ترسیم کردن

1.Polygnote avait figuré Zeuxis sur les murs du temple de Delphes.

1. پولینوت زئوس را روی دیوارهای معبد دلف به تصویر درآورده است.

3 مظهر (چیزی) بودن نماد (چیزی) بودن

1.La scène figure un bourgeois urbain.

1. صحنه نماد بورژوای شهرنشین است.

4 سیاهی لشکر بودن نقش پیش پاافتاده‌ای را بازی کردن

1.Il figurait souvent et gagnait quelques sous.

1. او گاهی نقش پیش پاافتاده‌ای را بازی می‌کرد و چند سویی درمی‌آورد.

5 حضور پیدا کردن شرکت کردن

مترادف و متضاد participer

1.Figurer dans une cérémonie

1. در مراسمی شرکت کردن

6 تصور کردن خیال کردن، فکر کردن، گمان کردن (se figurer)

1.Il se figure pouvoir réussir.

1. خیال می‌کند می‌تواند موفق شود.
2.je me le figurais là-bas couché, malade.

2. او را آنجا خوابیده روی تخت و بیمار تصور می‌کنم.

تصاویر

کلمات نزدیک

دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان