[اسم]

la fourchette

/fuʀʃɛt/

قابل شمارش مونث

1 چنگال

1.Le petit enfant savait manger avec un couteau et une fourchette.

1. بچه کوچک می‌دانست که چگونه با کارد و چنگال غذا بخورد.
2.Une fourchette est tombée de la table.

2. یک چنگال از میز افتاده است.