[فعل]

grimper

/gʀɛ̃pe/

فعل ناگذر

[گذشته کامل: grimpé] [حالت وصفی: grimpant] [فعل کمکی: avoir ]

1 بالا رفتن صعود کردن

مترادف و متضاد monter

1.Le petit singe agile a grimpé l'arbre sans effort.

1. میمون کوچک چابک از درخت بدون زحمت بالا رفت.
2.Pour admirer la vue, il faut grimper en haut de la montagne.

2. برای لذت بردن از منظره باید به بالای کوهستان صعود کرد.