[فعل]

parfaire

/paʀfɛʀ/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: parfait] [حالت وصفی: parfaisant] [فعل کمکی: avoir ]

1 تکمیل کردن کامل کردن

1.Le chef a parfait la recette de sa grand-mère.

1. آشپز دستورالعمل (غذایی) مادربزرگش را تکمیل کرد.
2.Les cours permettent aux étudiants de parfaire leur compétences linguistiques.

2. این دوره‌ها به دانشجویان اجازه می‌دهد تا مهارت‌های زبان‌شناسی‌شان را تکمیل کنند.