[اسم]

la promesse

/pʀɔmɛs/

قابل شمارش مونث

1 قول عهد، وعده

1.Il a fait une promesse à sa mère.

1. او به مادرش یک قول داده است.
2.Une promesse faite sous la contrainte est sans valeur.

2. وعده‌ای که تحت فشار [زور] انجام شود، بی ارزش است.