[اسم]

la prouesse

/pʀuɛs/

قابل شمارش مونث

1 شاهکار

1.Réussir à réunir toute la famille le même jour est une prouesse.

1. موفقیت در جمع کردن خانواده در همان روز یک شاهکار است.
2.Terminer le marathon était une prouesse incroyable pour le jeune coureur.

2. تمام کردن ماراتن برای دونده جوان یک شاهکار بود.