[فعل]

kabul etmek

/kabˈʊɫ ɛtmˈɛc/

فعل گذرا

1 قبول کردن پذیرفتن

1.Onun teklifini kabul ettin mi?

1. پیشنهاد او را قبول کردی؟
2.Tom ve ben sırayla araba sürmeyi kabul ettik.

2. تام و من قبول کردیم نوبتی رانندگی کنیم.