[فعل]

أَسَرَ

فعل گذرا

1 اسیر کردن

  • 1.أَسَرَ المُسْلِمُونَ فِي غَزْوَةِ طَيِّء "سَفَّانَة " اِبْنَةَ "حَاتِمٍ الطَائِي".
    مسلمانان در جنگ طی "سفانه" دخت "حاتم طایی" را اسیر کردند.
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان