[فعل]

مَلَكَ

فعل ناگذر

1 فرمانروا شدن حاکم شدن

1.إِذَا مَلَكَ الأَرَاذِلُ، هَلَكَ الأَفَاضِل.

هرگاه فرومایگان فرمانروا شوند، شایستگان هلاک شوند.
2.هُوَ مَلَكَ بِسُهُولَة.

او به آسانی فرمانروا شد.

[اسم]

قابل شمارش مذکر

[جمع: مُلُوك]

1.إِذَا يَكُونُ مَلِكاً فَلَا تَزَالُ فِي عِزِّ مُلْكِهِ.

اگر پادشاه باشد، پیوسته پادشاهی‌اش گرامی باد.